"archeologia"

"Od nowa deszcz, panowie, migocace luski
na grzbiet katedry, oblaza ulice i ruch uliczny
przechodzi do krwi. A mury, mury wlasnie
odslaniaja dziasla i zrzuca siodma skore

miasto czterdziestu bankow, widac doskonale
z poprzednich sezonow niearyjskie sklepy,
jeszcze burmistrzowa przeglada sie w witrynie.
I niearyjskie bezwstydne sklepowe wydaja drobne,

prawie niewidoczne, i dworzec wciaz wlada
jezykami siedmiu demonow, ogniem, para, sadza,
a corka maszynisty puszcza do mnie oko,
az marszczy sie skora w niepublicznych miejscach.

I chociaz znowu deszcz, panowie, jest
przeciez szansa na cieple mieszkanko."

Tomasz Rozycki, 2000.

dzisiaj pakowalam ksiazki zeby zabrac z powrotem do rodzicow. wpadl mi w oko tom od ojca. nie wiadomo dlaczego skojarzyl mi sie z toba, f.;-)

k.